- uczoność
- הדימל
Otwarty słownik polsko-hebrajski. 2015.
Otwarty słownik polsko-hebrajski. 2015.
uczoność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. uczonośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadanie ogromnej wiedzy z jakiejś dziedziny; erudycja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjątkowa uczoność przyniosła mu sławę na całym … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczoność — ż V, DCMs. uczonośćści, blm 1. «duży zasób wiadomości, wiedza, wykształcenie, erudycja» Podziwiać czyjąś uczoność. 2. «charakter naukowy czegoś, odznaczanie się naukowością, powagą» Uczoność wykładów. Książka nosi piętno uczoności … Słownik języka polskiego
sensat — m IV, DB. a, Ms. sensatacie; lm M. sensataci, DB. ów przestarz. «człowiek przesadnie poważny, silący się na uczoność, mędrkujący; dawniej też: człowiek mądry, uczony» ‹łac.› … Słownik języka polskiego